Calamandrié-jaune
Teucrium flavum
Lamiaceae Labiaceae
Nom en français : Germandrée jaune.
Descripcioun :Lou calamandrié-jaune es uno planto pelouso que sèmblo un pichot bouissoun. Li ramo soun drecho, forto e gaire ramificado. Li fueio dounon d'èr à-n-aquéli dóu pichot-chaine, emé si dènt redouno. Bonodi si flour jauno, es eisa de lou destria.
Usanço :Sèmblo qu'a li mémis usanço que l'erbo-dóu-pichot-chaine. Es uno planto dicho depurativo e tounico ; lucho contro li fèbre e lis espaime.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 30 à 80 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Teucrium
Famiho : Lamiaceae
Famiho classico : Labiaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 20 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Roucaio
- Esboudèu
- Tepiero roucaiouso
- Baus
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Estenoumediterranenco
Ref. sc. : Teucrium flavum L., 1753
Ourtigo-de-palun
Stachys palustris
Lamiaceae Labiaceae
Autre noum : Ourtigo-morto.
Noms en français : Épiaire des marais, Ortie bourbière.
Descripcioun :L'ourtigo-de-palun es uno grando betounico (gènre Stachys) que trachis dins li relarg umide coume li palun. Si fueio (que pougnon pas : ourtigo-morto) an quàsi ges de pecou e soun aperaqui 2 cop e mejo pu long que larjo.
Usanço :Li rizoumo de l'ourtigo-de-palun, que sèrvon pèr la multiplicacioun de la planto, soun goustous. Li brout e li fueio soun manjadis peréu.
Port : Erbo
Taio : 40 à 120 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Stachys
Famiho : Lamiaceae
Famiho classico : Labiaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 12 à 15 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Palun
- Roubino
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Stachys palustris L., 1753